Praca \( {\bf W} \) wykonana przez \( {\bf F} \) jest iloczynem skalarnym siły \( {\bf F} \) i wektora przesunięcia \( {\bf s} \). Praca wykonana przez siłę stałą \( W={\bf F}\cdot {\bf s}=Fs{\cos}\alpha \), a przez siłę zmienną \( {W=\int {{\bf F}\cdot d{\bf s}}} \).
Energia kinetyczna jest definiowana jako \( {E_{{k}}=\frac{1}{2}mv^{{2}}} \).
Moc jest szybkością wykonywania pracy \( {P=\frac{\mathit{dW}}{\mathit{dt}}} \).
Jeżeli siła \( {\bf F} \) jest siłą zachowawczą to zmiana energii potencjalnej jest równa \( {\mathit{\Delta E}_{{p}}=-W=-\overset{{B}}{\underset{{A}}{\int }}{{\bf F}}\cdot \mathit{d{\bf s}}} \). Dla sił zachowawczych ta całka nie zależy od drogi od \( A \) do \( B \), na której wykonujemy pracę, a tylko odpołożenia punktów \( A \) i \( B \).
Zasada zachowania energii mechanicznej mówi, że dla ciała podlegającego działaniu siły zachowawczej, suma energii kinetycznej i potencjalnej jest stała.
Jeżeli działają siły niezachowawcze to zamieniają one energię mechaniczną na energię wewnętrzną.
Grawitacyjna energia potencjalna wynosi \( {E_{{p}}(r)=-G\frac{\text{Mm}}{r}} \)
Potencjał pola grawitacyjnego definiujemy jako \( {V(r)=\frac{E_{{p}}(r)}{m}=-G\frac{M}{r}} \)
Zasada zachowania pędu w układzie odosobnionym mówi, że jeżeli wypadkowa sił zewnętrznych działających na układ jest równa zeru, to całkowity wektor pędu układu pozostaje stały. \( {{\bf F}_{{\text{wyp}}}=\frac{\mathit{d{\bf P}}}{\mathit{dt}}=0\;\;\;\Rightarrow \;\;\;{\bf P}=\text{const}\text{.}} \)
W zderzeniu sprężystym całkowita energia kinetyczna jest taka sama po zderzeniu jak przed zderzeniem podczas, gdy w zderzeniu nie sprężystym ciała tracą część energii kinetycznej. Kiedy dwa ciała po zderzeniu łączą się mówimy, że zderzenie jest całkowicie niesprężyste.
Zaloguj się/Zarejestruj w OPEN AGH e-podręczniki
Przypominanie hasła
Moduł został dodany
Dziękujemy za rejestrację!
Na wskazany w rejestracji adres został wysłany e-mail z linkiem aktywacyjnym.
